මුණු පොතේ සිතුවිලි හා අත්වැල් බැඳ ගත් නෑයෝ

අත්වැල් බැඳ ගත් ඇත්තෝ.

Saturday, August 18, 2012

නොබෙල් කේන්දරේ

නේරු අනුස්මරණ විශ්ව විද්‍යාලීය ක්‍රීඩා පිටිය කෙලවරේ වූ ප්‍රකාශ් කුමාර් මහාචාර්යතුමාගේ නිල නිවසෙහි ඇතුළු කාමරයක අසුන් ගත් ඉන්දීය ත්‍රිවිධ හමුදා ප්‍රධානින් කිහිප දෙනාත් ඉන්දියාවේ සිටින න්‍යෂ්ටික අවි පිලිබඳ එකම විශේෂඥවරයා වන මහාචාර්ය රාජේශ් නාදන් මහතාත් සමග බර කතාවකය. දකුණු කෙලවරේ වූ නොදල් වූ ගිනි උදුන ළඟ තවත් විද්වත් බුද්ධිමත් වටිනා කියන මොළ ටිකක මුණු මුණුවකි. වෙනදා නාස් තුඩග යන්තමට රැඳී ඇති කණ්ණාඩියට උඩින් අවට දෙස තීක්ෂණ බැලුම් හෙලන ප්‍රකාශ් මහාචාර්යතුමා අද රැලි ගැන්වූ නළල් තලයෙන් සුදුමැලි වූ මුහුණින් යුතුව සක්මන් කිරීම අනෙක් අයට නම් එතරම් ගැටළුවක් වූ බවක් නොපෙනුණි. 


මහාචාර්යතුමා හා ඇති දැඩි හිතෛෂීභාවය නිසාම ආරක්ෂක භටයන්ගේ අවවාද පසෙකලා ඉන්දීය ජනාධිපති ශ්‍රී ප්‍රභා කුමාර් ද තනියමම මෙහි ආවේ මහාචාර්යතුමා උදේ දුන් දුරකථන ඇමතුම නිසාය.

" සර්, අද අපි ලොකු දෙයක් කතා කරනවා.. හැබැයි සම්පූර්ණ රහසක් වශයෙන් තියා ගන්න ඕනේ.. මම අගමැතිනිටත් කිව්වා.. එතුමියත් සර් එක්කම යන්න ඒවි.. ආවම විස්තරේ කියන්නම්.. ඔබතුමාට පුළුවන් නම් 10 වෙද්දී මගේ ක්වාටස් වලට එනවද..? "


මිට එහාට තව විනාඩි කිහිපයකින් කතා කිරීමට යන දෙයින් අබමල් රේණුවකවත් තරම් වත් දෙයක් නොදත් ජනාධිපතිතුමා මද සිනහවක් පා පිරිස දෙස මවිතය මුසු බැල්මක් හෙලා ඉදිරියේ වූ අසුනක ඇඳි ගත්තේය. ඊට පිටුපසින් ආ අගමැතිතුමියද කාමරය තුලට ඇතුළු වීමත් සමගම කාමරයේ දොර වැසූ මහාචාර්යතුමා ජනෙල් අසලට ගොස් අවට දෙස බලා වෙනත් කිසිවෙකු හෝ කතාවට සවන් දී නැති සැක හැර දැන ගත්තේය.


කිසිවෙකුත් වචනයකදු හෝ නොදෙඩු නමුත් මහාචාර්ය තුමා සිතුවේ ඉන්දියාවේ වසර කිහිපයක අනාගතයද වර්තමානයේ පැවැත්ම දෑත් මත රඳවා ගත දැවැන්තයින් පිරිසකට ඉන්දියාවේ බිඳ වැටීම අනාගතයේ දුප්පත් ඉන්දියාවක් නිර්මාණය වීම කෙසේ දරා ගැනීමට හැකි වේදෝ යන්නයි.

"මොකද මේ හැමෝම බය වෙලා වගේ.... නරක ආරංචියක් එහෙම නෙමේනේ ප්‍රකාශ්.. "

මද සිනාවක් පාමින් නොඉවසිල්ලෙන් සිටි
ජනාධිපතිතුමා ඇසුවේය.

දුරකථන ඇමතුමක් විස්වාශ කර පැමිණි ජනාධිපතිතුමාගේ කුතුහලය මහාචාර්යතුමාට අරුමයක් නොවිය. "ඒත් කොහොමද පටන් ගන්නේ.. " මහාචාර්ය තුමාගේ සිත ප්‍රශ්න වල සිරවිය.

 


"නෑ තාම නම් එහෙම වරදක් නෑ සර් , ඒත්....."   බැරෑරුම් මුහුණින් නමුත් සන්සුන් හඩින් මහාචාර්යවරයා පිළිතුරු දුන්නේය.


"මොකද්ද ඒත්..... ඔහොම කතා නොකර ඉන්න එපා මනුස්සයෝ... කියනවා ඉක්මනට "  කලින් තිබු මඳ සිනාව පසකට ලා පුදුමයෙන් පිරුණු හැඟීමක් මුහුණේ මවා ගත් ජනාධිපතිතුමා තැති ගත් සිතින් ඇසිය.


"මේකයි සර්...." මහාචාර්යතුමා බෑගයක් අවුස්සා ලිපි ගොනුවක් ගනිමින් කතා කරන්නට කට හැදුවේය.


" මේකයි සර්.... සර් දන්නවනේ මගේ සප්ත වාර්ෂික නිවාඩුවට මම මේ සැරේ ගියේ ලංකාවට.. ජපානයෙන් එංගලන්තෙන් එන්න කියද්දීත් මම අවුරුද්දක දේශන වලට ලංකාවේ ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්‍යාලයට ගියේ නිවාඩුවට විතරක්ම නෙමේ. අනික සර් දන්නවා මම මහාචාර්යවරයෙක් විතරක්ම නෙමේ කියලා. විශේෂෙන්ම මම ලංකාවට ගියේ අපේ බුද්ධි අංශ වල කටයුත්තක් සඳහා.."

පැමිණ සිටි බුද්ධි අංශ ප්‍රධානින් දෙස බලමින් මහාචාර්යතුමා පැවසිය.


"දැන් මොකද්ද ඔය කටයුත්ත.. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ සැලැස්මක්ද.."
ඒ ඇසුවේ ලෝකයේ විශිෂ්ටම හමුදාවන් අතරින් තෙවන ස්ථානයේ සිටින ඉන්දීය හමුදාවේ ප්‍රධානි යුරේන්ද්‍ර සිංය. ලෝකයේ පැවති විවධ හමුදා පුහුණු කිරීම් වලදී පළමුවෙනි ස්ථානය දිනා ගනිමින් මනා නායකත්වයක් හමුදාවට සපයන 40 වියැති මේ හමුදාපතිගේ හඩ ප්‍රතපවත්ය. 

"නෑ නෑ එහෙම දෙයක් නෙමේ. අපට තිබුන ප්‍රධානම ගැටලුව තමා ගිය අවුරුද්දේ 2124 පකිස්තනේදී කරපු  ඔලිම්පික්  ක්‍රීඩා උළෙල. උළෙල අවුලක් උනේ නෑ. ඒත් හැමදාම පදක්කම් දෙකක තුනක වෙනසක් එක්ක  අපියි  ලංකාවයි කරට කර හිටියට ගිය අවුරුද්දේ අපිවත් සැහෙන්න පහු කරලා පදක්කම් ලයිස්තුවේ මුල් 10දෙන අතරට ලංකාව ආපු එක. ඔබලාට මතකනම් අපි ඒ ලැයිස්තුවේ හිටියේ 33 වෙනි තැන. අපිට ඕක ලොකු ගැටළුවක් උණා. අපි තීරණය කලා ලංකාවට එරෙහිව ලෝක ඔලිම්පික් කමිටුවට පෙත්සමක් ඉදිපත් කරන්න. හේතුව උනේ හඳුනාගත නොහැකි තහනම් උත්තේජක භාවිතය.  ඒ ඔක්කොම අතරේදී මේ අවුරුද්දේ නොබෙල් පදක්කම් ලාභීන් 3දෙනෙක් ම ලංකාවෙන් තේරෙනවා.. සාහිත්‍ය
ට නම් කමක් නෑ.  ඒත් ඔබතුම හිතන්න රසායන විද්‍යාවටයි වෛද්‍ය විද්‍යාවටයි දෙන ඒවටත් ලංකාව තේරෙද්දී... අපිට තාමත් ලැබිල තියෙන්නේ නොබෙල් පදක්කම් 8ක් විතරයි.. ඒත් දැනටමත් ලංකාව මේ අවුරුද්දේ 3 ත් එක්කම 5ක් දිනලා.. අපේ වෙලාවට ඔය අතරේදී ලංකාවේ ක්‍රීඩකයෝ කිසිම තහනම් උත්තේජකයක් ලබා ගෙන නෑ කියලා පෙත්සමට තිබුණ නඩුවෙන් තීරණය වෙනවා.. අපිට හිත ගන්න බැරි උණා ලංකාවට  මොකද වුනේ කියල...... " මහාචාර්යතුමාගේ හඬ බල විය.



'' ඔව්... ඔව්... මට මතකයි, ඉතින් දැන් මොකද වෙලා තියෙන්නේ.." 

ජනාධිපතිතුමාගේ ඉක්මන් හඬ එතුමාගේ නොඉවසිලිමත් භාවය මොනවට පැහැදිලි කළේය.

ඉතින්.... ඉතින් ඊට පස්සේ....


සැ. යු :- මේ කතාව මගේම කතාව වුනත් මේකේ පදනම මට යාලුවෙක් කියපු කතාවක් ආශ්‍රයෙන් මමම ගොඩ නැගුවක්. යාලුවත් ඒ කතාව කියවලා තිබුනේ පොතකින්. ඒත් ඒ පොතේ නමවත් කතුවරයාගේ නමවත් මතක නැති එක ලොකු පාඩුවක්.. ඒ ගැන සමා වෙන්න.

11 comments:

  1. කෝ කෝ ඉතුරු ටික . . .

    ReplyDelete
    Replies
    1. පොඩ්ඩක් ඉන්නකෝ.. ඊළඟ කෑල්ල තවත් රසවත්....(ළඟදීම... )

      Delete
  2. ඊලග කොටසත් බලල ඉමු ....

    ReplyDelete
  3. Replies
    1. ඒක ඉතින් මම කියලා හරි යන්නේ නෑනේද..? :)

      Delete
  4. ඊලග කෑල්ලත් බලන්න හිතුනා. නිර්මාණාත්මකයි. ජය...!

    ReplyDelete
    Replies
    1. හෙට එන්නකෝ.. කල් ගත්තා වැඩි උනා. ස්තුතියි අයියා

      Delete
  5. කෝ ඉතිරිය....?
    ජය වේවා.. දිගටම ලියන්ඩෝ... :D

    ReplyDelete
    Replies
    1. තව ස්වල්ප වෙලාවකින් බලාපොරොත්තු වෙන්න.. (ස්වල්පය පැය වලින් ගණනය කරනු ලැබේ)

      Delete
  6. එල එල
    එක කොටස කියෙව්වා දෙක මේ දැන් කියවනවා. :)

    ReplyDelete

මේ ඒක නෙමේ තාමත් මට අත දුන්නේ නැතිනම් ෆොලෝ පාරකුත් දනවකෝ ඈ...
ආවාම කියෙව්වාම අහක බලන් යන්නේ නැතුව හිතට ආපු දේ කහටක් නැතුව කොටලම ගියා නම්
"ඔහෙලගේ හිතටත් නිදහසක්..........
....................මගේ හිතට ශක්තියක්" මොකෝ අමාරු දෙයක්යැ..
දාමු දාමු comment එකක් දාලම යමු

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...